کد مطلب:231562
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:223
از سوره ی نبأ
123- حسین بن خالد گوید حضرت رضا علیه السلام فرمود: مقصود از «عم یتسائلون عن النبأ العظیم الذی هم فیه مختلفون» امیرالمؤمنین علی علیه السلام است كه فرمود:
[ صفحه 551]
خداوند خبری و آیه ای بزرگتر از من ندارد.
فضل من بر سایر ملت ها و امت ها عرضه شد و آنان به فضل من اعتراف نكردند، و در تفسیر «ألم نجعل الارض مهادا» فرمود: در زمین انسان آرامش پیدا می كند و ساكن می گردد.
در تفسیر «و الجبال اوتادا» فرمود: یعنی كوههای زمین را مانند میخ قرار دادیم كه زمین به وسیله آن محكم و استوار گردد، و در تفسیر «و جعلنا اللیل لباسا» فرمود: شب روز را می پوشاند.
در معنی «و جعلنا سراجا و هاجا» گفت: یعنی آفتاب جهان تاب و درخشنده كه تاریكیها را از هم می شكافد، و در تفسیر «و أنزلنا من المعصرات» فرمود: یعنی از ابرها باران رحمت می فرستیم.
در تفسیر «ماء ثجاجا» فرمود: یعنی باران های پیاپی، و در تفسیر «و جنات ألفافا» فرمود: یعنی باغهائی كه درختهای آن انبوه و زیاد و درهم فرورفته باشند، در تفسیر «و فتحت السماء فكانت أبوابا» فرمود یعنی درهای بهشت باز می شوند.
در تفسیر «و سیرت الجبال فكانت سرابا» فرمود: كوه ها مانند سرابی كه در بیابان ها می درخشد از جلو دیدگان مردم عبور می كنند.
در تفسیر «ان جهنم كانت مرصادا» فرمود: یعنی دوزخ ایستاده و در انتظار دوزخیان است، و در تفسیر «للطاغین مآبا» فرمود: دوزخ جای بدكاران است.
و در تفسیر «لابثین فیها أحقابا» فرمود: احقاب یعنی سالها، و حقب به معنی
[ صفحه 552]
یك سال است و هر سالی سیصد و شصت روز، و هر روزی مانند هزار سال است.
124- ابن شهرآشوب مازندرانی در مناقب گوید: حضرت رضا علیه السلام از علی بن ابی طالب سلام الله علیه روایت كرده كه آن حضرت فرمود: از من خبری بزرگتر در نزد خداوند نیست.